Relacja z pierwszej edycji targów Salon Bielizny, część II – duch brafittingu ;-)

W pierwszej części relacji z łódzkich targów Salon Bielizny skupiałam się na materii, czyli towarach. Drugą zaś poświęcę dobrom duchowym 😉

Jak już wspominałam, podczas całej imprezy, co kilka godzin odbywały się prelekcje i warsztaty. Harmonogram zawierał ich pięć i z tego co wiem, wszystkie się odbyły. Miejscem akcji była sala pokazowa na pierwszym piętrze, gdzie nietrudno było trafić po drogowskazach, gdy już się wiedziało, że należy wjechać na piętro 🙂 Nie była to niestety najlepsza sala wykładowa świata – najlepiej sprawdziła się przy warsztatach brafittingowych, gdy publiczności było dużo, a główną scenę można było zorganizować na dobrze oświetlonym wybiegu. Na pozostałych siedziało się w jednym końcu sali, a światła często gęsto kierowały się na… publiczność (gdzie eksperci od oświetlenia?).

Pierwsze były warsztaty ze slimfittingu, czyli dobierania bielizny wyszczuplającej (ciekawa jestem, czy termin ten funkcjonuje poza granicami Polski, czy też został ukuty przez rodzimych marketingowców przez analogię do brafittingu? ;-), prowadzone przez przedstawicielki firmy Julimex. Na ten wykład nie dotarłam, bo nieszczególnie interesuje mnie ten temat. Do bielizny wyszczuplającej mam stosunek negatywny – uważam, że jest niewygodna, nieładna i zmusza kobiety do znoszenia dyskomfortu w imię idealnej (co często równa się: nierealnej) sylwetki. Ale co kto woli – jeśli u kogoś tego typu produkty się sprawdzają, to oczywiście bardzo dobrze, że kładzie się nacisk na ich właściwy dobór 🙂

Visual merchandising – witryna cichy sprzedawca to kolejny wykład, którego nie zaliczyłam, mimo że temat na pierwszy rzut oka ciekawy (swoją drogą ciekawe, jakie wrażenia z niego miałaby nasza niestrudzona Renulec! 🙂 – zagadałam się przy stoiskach naszych firm i stwierdziłam, że szkoda czasu, skoro nie planuję w najbliższym czasie urządzać witryny sklepu stacjonarnego 🙂

Za to sklepy internetowe – to co innego. To w nich najczęściej robię zakupy, często porównuję je ze sobą i zastanawiam się, co najbardziej mnie do nich przyciąga, a czego mi brakuje w tym czy w innym interfejsie. Dlatego wybrałam się na wykład pt. Prowadzenie sklepu internetowego, który prowadził Mateusz Kowalczyk z firmy i-sklep.pl, zajmującej się właśnie projektowaniem e-sklepów. Była to obfitująca w przykłady, żywo poprowadzona prelekcja, podczas której dowiedzieliśmy się m.in., jak łączyć prowadzenie sklepu stacjonarnego z internetowym, by obie formy się nawzajem wspierały, oraz jakie cechy powinien mieć e-sklep, by był przejrzysty, czytelny i funkcjonalny dla klienta i oczywiście jak najskuteczniej sprzedawał towar. Na zakończenie padła tajemnicza obietnica, że firma szykuje coś ciekawego specjalnie dla sklepów z bielizną. Na ekranie rzutnika pojawiła się dobrze nam znana tabela brytyjskich rozmiarów z komentarzem, że coś z TYM trzeba zrobić. Chodzi, jak się zdaje, o jakieś rozwiązania służące do doradzania online. Ciekawe, ciekawe 🙂

Bra-fitting w centrum uwagi

Zdecydowanie największą liczbę uczestniczek i uczestników zgromadziły warsztaty pt. Praktyczny Brafitting.

Niestety na te zajęcia się trochę spóźniłam. I tu muszę po raz pierwszy skrytykować organizację za to, że nie zapewniono sensownego cateringu. Jedynymi dostępnymi produktami spożywczymi oprócz kawy i herbaty były herbatniki i jabłka (na które pechowo jestem uczulona), co dla osób planujących spędzenie na imprezie całego dnia od rana do wieczora było dalece niewystarczające. Dlatego zaraz po pokazie wyskoczyłam do miasta na obiad (nie wiem, co bym zrobiła bez samochodu i nawigacji…) – była to najszybciej zjedzona pizza w moim życiu 🙂

Wracając do warsztatów – gdy dobiegłam na salę, prowadząca Kasia Sałata właśnie dialogowała z publicznością na temat rozmiarów trzech ustawionych na scenie modelek: szczupłej z drobnym biustem, właścicielki biustu średniego oraz sporego. Cała część teoretyczna opierała się w głównej mierze na dialogu i pytaniach do zgromadzonych osób: jaki rozmiar pod biustem dalibyście Państwo tej pani? Czy te miseczki są właściwie dobrane? Co jest nie tak? I tak dalej – prowadząca nie wygłaszała wykładu, lecz cały czas angażowała publiczność, która żywo reagowała. Wiele padających z sali sugestii było trafnych, co napawa optymizmem, jeśli chodzi o poziom brafittingowej wiedzy wśród przedstawicielek naszych sklepów. Wiedza prowadzącej także nie ulega wątpliwości, Kasia jest bowiem doświadczoną bra-fitterką, która pracowała z wieloma biustami, a także, co ważne, z wieloma markami biustonoszy.

Tu rozmiary jeszcze niedobrane 🙂 (fot. Modna Bielizna/Tomasz Półgrabia)

Modelki w trakcie wykładu przebierały się kilka razy, by pokazać przykłady zarówno dobrego, jak i złego, czy nie-do-końca-dobrego dopasowania rozmiaru i modelu. Wszystkie prezentowane staniki były produktami firm obecnych na Salonie Bielizny (np. Gaia, Kris Line, Kleo, Kinga, Nipplex) i wszystkie można było obejrzeć na sali wystawowej, albo nawet przymierzyć później, w trakcie zajęć praktycznych. Padały też pytania: czy znają państwo ten model? Czy pracujecie na tej marce? Kasia zwracała uwagę na najciekawsze modele: na ich zalety, mankamenty, na to, do jakich biustów najlepiej się nadają. Lekcja dopasowania była więc jednocześnie okazją do zaprezentowania tego, co najciekawsze w ofercie wystawców. Teoria miała więc ścisły związek z praktyką, z korzyścią dla wszystkich zgromadzonych. Obecni na sali przedstawiciele producentów też mieli dzięki temu okazję, by wysłuchać opinii o swoich produktach.

Z lewej: kto z państwa zna ten model? Z prawej: miękka balkonetka z potencjałem 🙂

Ten moment był moim zdaniem najciekawszy na całej imprezie – Kasi udało się doprowadzić do kontaktu między sklepami, producentami a… klientkami, które, mimo że nie były oficjalnie reprezentowane, to w sporej mierze miały swoją przedstawicielkę właśnie w jej postaci. Bo, jak słusznie zauważyła Kasia w pewnym momencie…

…bra-fitting w Polsce był ruchem oddolnym.

Wyobrażacie sobie na pewno, jak miło mi było to usłyszeć 🙂 Chciałabym podziękować Kasi za to zdanie. To ważne, że na oficjalnym forum zostało wyraźnie powiedziane, że bra-fittingu nie wymyślili u nas marketingowcy ani specjaliści od reklamy, oni jedynie przyczynili się do zwiększenia zasięgu tego terminu i wykreowania bra-fittingowej mody (co także, rzecz jasna, nie jest bez znaczenia). Bra-fitting jednak jest przede wszystkim odzwierciedleniem potrzeb klientek i to środowiska konsumenckie, takie jak Lobby Biuściastych czy nieskromnie powiem, niżej podpisana 😉 zainicjowały jego popularność. To ważne, bo moda na wszystko kiedyś się kończy, a bra-fitting pozostanie – mam nadzieję – nie modą, lecz standardem zarówno w obsłudze klientek, jak i w produkcji – bo przecież, by proponować klientkom właściwe dopasowanie, trzeba mieć co im zaoferować!

Muszę jeszcze napisać kilka słów o samej Kasi Sałacie i jej zasługach dla bra-fittingu w Polsce. Kasię poznałam przed laty, na imprezie organizowanej przez dystrybutora marki Panache, zwanej Perfekcyjne Dopasowanie. Była tam jedną z przedstawicielek pisma branżowego „Modna Bielizna”. Spotkałyśmy się w przymierzalni, gdzie dokonałyśmy owocnego ostanikowania 🙂 Następnie Kasia i jej redakcyjna koleżanka przeprowadziły wywiad ze mną i Ewą, założycielką forum Lobby Biuściastych. Wywiad ten możecie przeczytać tutaj. Kasia połknęła bakcyla bra-fittingu i postanowiła związać z nim swoją karierę – pracowała różnych firmach, zarówno u dystrybutorów bielizny made in UK, jak i u polskich producentów. Obecnie ma własną firmę – Dobra Kreacja, a o tym, co ją zainspirowało do zajęcia się bra-dopasowaniem, pisze w swoim blogu. Można więc śmiało powiedzieć, że zwiększający się w Polsce stan bra-fittingowej wiedzy jest w dużej mierze jej zasługą.

Każdy biust ma swój gust – znane hasło 😉

Zajęcia praktyczne

Na praktyczną część warsztatów Kasi Sałaty zgłosiło się ok. 50 osób – trudno było zapanować nad tak dużą liczbą, toteż chyba trochę zawiodły plany zorganizowania się w grupki wzajemnego dopasowywania biustonoszy. Na zapleczu zrobiło się pełno – zarówno kobiet, jak i staników 🙂 Na sali ustawiono dobrych kilkanaście stojaków pełnych tak zwanych setów brafittingowych, czyli pełnych rozmiarówek wybranych modeli. Były to głównie modele bazowe firm takich, jak Kris Line, Ava, Lupoline, Gaia, Kinga, Kleo, Nipplex (być może kogoś pominęłam – kto wie, uzupełnijcie :-).

Nipplexy 🙂

Sety brafitterskie marki Kleo. Więcej zdjęć już nie robiłam – nie chciałam, by uczestniczki zajęć czuły się skrępowane. W końcu część z nas była bez bluzek 😉

W krótkim czasie część uczestniczek, w tym niżej podpisana, pozbyła się bluzek i rzuciła do przymierzania. Przy stojakach odbywały się liczne dialogi producent-sklep, albowiem każdy stojak miał swoją opiekunkę – przedstawicielkę danej firmy. Nad wszystkim starała się czuwać Kasia, do której co chwila przybiegano po radę i ocenę. Zaczęłam wyczuwać tę bra-pozytywną atmosferę, którą wiele z nas zna ze zlotów Lobby Biuściastych, co niezmiernie mi się podobało. Było też trochę nieufności i zdziwienia: jak to, to nie jest na panią za ciasne? Ano, nie jest – pasuje w sam raz 🙂 Tak właśnie przymierzałam bezszwowego Nipplexa, o którym już wspominałam. A skoro o bezszwowcach „na kopie” mowa, rozczarował mnie brak na sali deco plunge by Kris Line. Złapałam za to m.in. polecaną przez Kasię w części teoretycznej miękką balkonetkę Lupoline i stwierdziłam, że konstrukcja jest dobra, tylko materiały jeszcze trochę za słabe.

Zajęcia praktyczne miały dwie wady: trochę zbyt liczna grupa oraz mało czasu i późna pora. Impreza dobiegała już powoli końca, a część osób chciała jeszcze dostać się na prelekcję o trendach na następną jesień i zimę, która miała się odbyć o 18:00 (wykład z brafittingu zaczął się o 16:00), w tym niżej podpisana. Z żalem opuściłam więc pełen staników bekstejdż i udałam się na ostatni wykład.

Trendy

Wykład o trendach przeprowadziła Renata Chomicz z firmy Promostyl – jednej z wiodących na świecie stylistycznych agencji doradczych, opracowujących szczegółowe analizy trendów na potrzeby rynków związanych z modą (że zacytuję program imprezy :). Samą firmę znamy już z artykułów w piśmie „Modna Bielizna”, wywiad z panią Renatą można przeczytać także w blogu Kasi Sałaty. Dla mnie to w ogóle pasjonujący temat – zawsze byłam ciekawa, kto pociąga za te wszystkie modowe sznurki i dlaczego, trywialnie mówiąc, w danym sezonie modne jest to, a nie co innego.

Prezentacja obejmowała – jeśli dobrze policzyłam i zanotowałam – cztery główne nurty, tendencje, wokół których skupi się moda w sezonie jesień-zima 2015/16 (zwróćcie uwagę, że o ile na targach prezentowany był sezon wiosenno-letni, o tyle tutaj była mowa o jeszcze następnym sezonie – z takim wyprzedzeniem pracują agencje prognozujące trendy): block, tenderness, details, animism. W ramach każdej z nich mowa była o kilku gamach kolorystycznych, o ich skojarzeniach z istniejącymi markami czy stylami, o zjawiskach z innych dziedzin życia, nowościach technologicznych itp. Dla mnie odkryciem było zrozumienie, jak silne są powiązania mody z innymi dziedzinami kultury, techniki czy życia społecznego. Na zakończenie omawiania każdej z tendencji prowadząca wspominała o odpowiadających jej stylach w bieliźnie. I tak dowiedziałam się, że modne będą m.in. motywy pierzaste i gałązkowate, świetliście pastelowe kolory (to tylko jeden z wielu trendów!), bielizna niewidoczna, a także… ważna będzie rola skarpetek 🙂

Jedyne foto z prelekcji o trendach… Zawiodła technika.

Niestety szwankowała prezentacja kolorów. Na obrazie z rzutnika były one kompletnie przekłamane. Bardzo utrudniało to śledzenie wykładu. Zostaliśmy przeproszeni, a prowadząca puściła w obieg ilustracje na papierze. Może powinnam była zrobić im fotki, ale trochę obawiałam się, czy nie złamię w ten sposób czyichś praw albo zdradzę zawodowej tajemnicy 😉 Za to robiłam notatki. Chętnie dowiedziałabym się i zobaczyła więcej, ale przypuszczam, że w tym celu należałoby zafundować sobie tak zwanego trendbooka, co jest sporą inwestycją dla przeciętnego śmiertelnika. No może, gdybym planowała stworzyć własną markę… 🙂

Podsumowanie

Ani przez chwilę nie żałowałam, że wybrałam się na łódzką imprezę. Mimo że pod kilkoma względami czuję niedosyt, to jest on dla mnie wyłącznie powodem do odwiedzenia kolejnej edycji. Ostatecznie ta była dopiero pierwsza 🙂

Brakowało mi przede wszystkim większej liczby marek, zarówno polskich, jak i światowych. Marzy mi się impreza skupiająca wszystkie obecne w Polsce marki oraz trochę tych nieobecnych. Z drugiej strony nie wiem, czy nasze firmy czułyby się komfortowo w obecności potężnych konkurentów ze świata, jak choćby producenci brytyjscy, jeśli już mowa o D-plusach. Wyczuwałam na widok Rapture by Freya, którego miałam na sobie, pewną… nieufność. Z trzeciej strony, jako klientce, marzy mi się, by różne firmy poznawały wzajemnie swoje produkty i uczyły się od siebie dobrych rozwiązań, zamiast się krzywić na swój widok 😉 Żaden produkt ani producent nie jest idealny. Ani Eveden nie wypuszcza samych dobrych produktów, ani Kris Line. Nawet w mojej szafie ideałów jest mało 😉

Przydałoby się, by nasze firmy skorzystały trochę z obcych wzorów, jeśli chodzi na przykład o dobór materiałów na potrzeby większego biustu. O ile dobrych konstrukcji pojawia się coraz więcej, o tyle często dobry konstrukcyjnie model ustępuje zagranicznej konkurencji jakościowo. Nasze firmy wciąż np. nie bardzo rozumieją potrzebę mocnej dzianiny na tyły biustonoszy, tak jakby gumki mogły zapewnić całe podtrzymanie.

Uważam jednak, że naszym firmom należy się na zakończenie wielka pochwała. Bra-fitting w Polsce był ruchem oddolnym, ale rozwój bra-fittingu w Polsce nie byłby możliwy bez działań dziesiątek naszych firm – dystrybutorów, producentów, sklepów. To one odważyły się zaryzykować i wprowadziły nowy styl pracy, nowe produkty – tego wszystkiego nie było jeszcze przed siedmioma laty, kiedy to poznałyśmy się z Kasią Sałatą na Perfekcyjnym Dopasowaniu. To chciałabym powiedzieć tym wszystkim, których poznałam na Salonie Bielizny i którzy mnie poznali. Nam wszystkim udało się od tamtego czasu mnóstwo osiągnąć dla polskich biustów.

Ciekawa jestem, jak Wy oceniacie rolę „ruchów odgórnych” w zmianie naszej bra-rzeczywistości? Czy firmy zrobiły dużo, czy też za mało dla prawidłowego ubrania polskiego biustu? 🙂

Dziękuję organizatorom Salonu Bielizny za zaproszenie, a Wam za śledzenie i uzupełnianie moich relacji. Czekam na dalsze uwagi i wrażenia! 🙂